அன்பே...!
தினமும் உன் நினைவுகளில்
ஏங்கித் தவிக்கின்றேன்.
எனை மறந்து நடு நிசியில்,
சத்தமிட்டுச் சிரிக்கிறேன்.
வாய் விட்டுச் சொல்ல முடியலை,
தடுக்கிறது, என்னை வெட்கம்.
உன்னுடன் சேரப்போகும் காலம்,
இன்னும் எத்தனை காலம் என்று
தினம் கணக்கிட்டுப் பார்க்கின்றேன்.
ஏன் இந்த மாற்றம் என்று,
தெரியவில்லை எனக்கு.
ஓடி வந்து என்னை ஆட்கொண்டிடு.
என் ஏக்கத்திற்கு முற்று வைக்க..,
உறவினரின் கேலிகளை நிறுத்த..,
என் மன அலைச்சலை
தவிர்த்துக் கொள்ள...!!!
Sunday, June 15, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment