பால் வெள்ளை நிலவினிலே
பரந்த பெரும் பஞ்சணையில்
ஒய்யாரமாய் நான் இருக்க
ஓரக்கண்ணால் நீ பார்க்க
வெட்கத்தில் நான் தலை குனிய
உன்கரம் என் தலை கோதி
என் தலை நிமிர்த்திப் பார்த்து
இதழ்களில் உன் இதழ் பதித்து
ஊட்டி விட்டாய் உற்சாகத்தை
வெண்ணிலவும் வெட்கத்தில்
தன்னை மறைத்துக் கொள்ள
எமைச் சுற்றி கும்மிருட்டு
கருங்கலரில் படர்ந்திருக்க
இச்சாட்டில் நான் உன்னை
இறுக்கமாகக் கட்டித் தழுவ
தேடினேன் உன்னை என்
இரு கரம் கொண்டு,
புரண்டு வந்து விழுந்து விட்டேன்.
அப்போது
காலைச் சேவலும் கூவிற்று
கடிகாரத்தில் அலாரமும் அடித்திற்று
அப்போது தான் புரிந்து கொண்டேன்
நான் கண்டது கனவு என்று!!!!
No comments:
Post a Comment